→ EEN LEERLING VOLGT DE TV-LESSEN IN HAAR HUISKAMER IN MEXICO-STAD. FOTO RICARDO CASTELAN/GETTY
“Wat is dat voor onderwijsvorm?” Ciro Nataren wijst naar het schrift. Alan, zijn 8-jarige zoontje, denkt na. “Een driehoek!” roept hij. Nataren knikt tevreden; deze oefening is af. Daarna leunt hij achterover en zucht. “Het is soms moeilijk om zijn aandacht erbij te houden, maar hij moet wel alle lessen volgen en zijn huiswerk maken.”
Normaliter zou Alan om één uur ‘s middags op school zitten en zou zijn vader al zijn aandacht kunnen richten op zijn restaurantje in Escandón, een middenklassewijk in Mexico-Stad. Net als alle andere schoolkinderen in het land zit Alan echter thuis. Op 3 augustus besloot de regering dat de scholen vanwege de coronapandemie, die ruim 60.000 Mexicanen het leven heeft gekost, voorlopig dicht moeten blijven.
Om het schooljaar te redden, kwam de overheid in allerijl met een experimentele oplossing: de ruim dertig miljoen leerlingen van openbare scholen volgen sinds vorige week hun lessen op televisie. Mexico is het enige land ter wereld dat op die manier en schaal het onderwijs nu aanpakt. De lessen worden dagelijks op speciale zenders uitgezonden; ouders moeten hun televisies daar wel eerst voor configureren.
Nataren is nog niet overtuigd dat het gaat werken. “De docenten van Alans school sturen de oefeningen op, maar die hebben vaak niets van doen met de lessen op televisie,” zegt hij.
Het is niet de enige klacht over het tv-onderwijs. Sinds vorige week zeggen ouders dat het signaal van de uitzendingen soms zó slecht is dat hun kinderen nauwelijks de lessen kunnen volgen. Ook zijn ze bezorgd dat hun kinderen moeite hebben bij de les te blijven.Private scholen
Volgens de regering van president Andrés Manuel López Obrador is dit de beste manier om zo veel mogelijk kinderen op school te houden. Buiten de stedelijke gebieden heeft minder dan de helft van de Mexicanen internet. Wel heeft 93 procent van de huishoudens een tv.
Toegang tot publieke televisiezenders alleen is echter onvoldoende, zegt Claudia Manzano van de Universiteit van Guadalajara, die zelf ook docente is aan een middelbare school in Jalisco. “Ouders zijn niet voorbereid op het begeleiden van hun kinderen,” zegt ze. “Daarom is het nodig dat docenten in direct contact kunnen staan met de leerlingen.”
Dat persoonlijke contact hebben alleen de ruim vijf miljoen leerlingen in het particuliere onderwijs. Private scholen hebben meer geld en infrastructuur en daardoor de mogelijkheid de lessen aan te bieden via Zoom.
Zo ook de vijfjarige Joel. Hij volgt dagelijks van negen uur ‘s ochtends tot twee in de huiskamer in een appartement in Mexico-Stad zijn lessen op de laptop. Joel doet zijn best, zelfs als de verbinding even stottert. Af en toe probeert hij antwoord te geven op een vraag van de juf, maar dan moet moeder Elizabeth Islas tussenbeide komen om de microfoon aan te zetten.Leerachterstand
“Ik heb mijn kinderen dit schooljaar voor het eerst bij een particuliere school ingeschreven, en gezien de omstandigheden was dat voor hen alleen maar beter,” zegt Islas, die als boekhouder werkt. “Lessen op televisie zijn saai. In een videoconferentie kan Joel praten met de juf.”
Toch is ook deze vorm van onderwijs verre van ideaal, verzucht ze: “Ik heb mijn baan, maar ik moet ook op Joel letten als hij dreigt te worden afgeleid. De druk op de ouders is groot.”
Docenten en ouders uitten de laatste weken veelvuldig hun bezorgdheid over de achterstand die de leerlingen door het onderwijs-op-afstand dreigen op te lopen.
Claudia Manzano deelt die zorgen. “Ik denk dat er een achterstand ontstaat en dat we die in ieder geval dit jaar niet meer zullen inhalen.”